Situatieschets
Ik fiets na het werk van het station naar huis en wat zie ik bij het voorbijvlammen ?
Er ligt een bruinkleurig pakje met het logo van FNAC midden opstraat. Eerst twijfel ik, maar raap het toch op, denkend dat het leeg is. Maar neen, er zit wel degelijk iets in . Een omslag volgeplakt met hartjes trekt mijn aandacht. Er staat geschreven ‘ Lieve en Roos’ 20 jaar Simonnet. Met in de omslag een fnacbon van wel 100 euro, in het gezelschap van een parelketting. Er staat geen adres op de kaart, noch een familienaam.
Wél schiet mij te binnen dat Simonnet een school is.
Op facebook plaats ik vervolgens: ‘Kent er toevallig iemand een zekere Roos of Lieve die les geeft op Simonnet?’
En ja, slechts 5minuten later reageert mijn goede vriendin Melissa met te zeggen dat zij wel een jufvrouw Roos kent waar zij les van had op de Simonnetschool van haar 6 tot haar 12.
Ondertussen roept haar moeder van op de achtergrond . “Ja, juffrouw Roos, die woont in uw straat Céline” !
U kunt het al raden wie ik de volgende ochtend gelukkig heb mogen maken...
Juffrouw Roos bleek schuin over mij te wonen , en heeft me 2uur in haar huis gehouden onder invloed van vele glaasjes Porto.
Nu vraag ik me af wat u zou doen als u geld zou vinden op straat?
Als ik kan achterhalen van wie het is, probeer ik dat ook.
Maar als het enkel geld is, zonder meer, neem ik het mee.
Ik ga echt de politie niet blij maken met cash.
Moraal van het verhaal:
Facebook is meer dan alleen online uw leven onderhouden. Je kan er ook iemand gelukkig mee maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten