Vandaag niet gaan werken om elders te travakken. Mijn zeer dierbare vrienden openen volgende week hun nieuwe zaak, een restaurant dat zeker een voltreffer gaat worden. Als Dave gekookt heeft, wordt de tafel even héél stilletjes, Lieze is een geboren gastvrouw en het pand is een juweeltje. Maar, maar, maar, wat een stress hebben die mensen toch. De zaak is in een oude schipperskerk gevestigd en alles, maar werkelijk alles moest gerenoveerd worden. Moest. De oplevering was voor vandaag voorzien, maar aangezien ik nog ettelijke wc’s gekruist ben op de trap, vrees ik dat het een dag of twee later zal zijn. Ze zullen er wel geraken, daar twijfel ik niet aan, maar nu is het even alle hens aan dek. En dus zat ik vanmorgen vijf meter hoog op een wankele stelling, samen met een vriendin vier kristallen lusters ineen te puzzelen. Elk kraaltje, belletje en haakje is door onze handen gegaan. Een beetje zoals haken, maar dan duurder, en veel hoger. Nadien mocht ik gaan afwassen in de keuken. Hoezo, afwassen? Er staan hier toch twee van die futuristische osmose-machienen die dat op twee minuten afhandelen? Ja, maar die kunnen geen papiertje verdragen, want dan zijn ze ontregeld. Dus heb ik de volgende drie uur plakkertjes, labeltjes, prijzen en aankondigingen geschraapt van elke pot, pan en tupperwaredoos die ik kon vinden. Hierbij dus mijn oproep aan alle fabricanten: stop daarmee! Niemand vraagt een opgekleefde gebruiksaanwijzing aan de onderkant van een pan! Of gebruik tenminste een lijm die LOST! Maar het was gezellig kletsen met de mama en tante en alle werkmannen waren zeer galant! Morgen verder plakkertjes afhalen en tetteren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten