maandag 22 november 2010

sarah*maandag


Zeg nooit nooit

Net een weekje vakantie geboekt… fantastisch! Van 27 december tot 3 januari, heerlijk ontKersten en een beetje veel tijd maken voor het gezin. Vroeger, in het pre-kids tijdperk, waren mijn man en ik fervente voorstanders van een ‘we zien wel’ vakantie, liefst in een regio waar er wat cultuur en lekker eten op te snuiven viel (lees: Frankrijk, Italië, Griekenland). ‘Als we later kinderen hebben, blijven we dit gewoon doen, he schat’, klonk het dan vanachter een dikke turf naast het zwembad. ‘Tuurlijk liefje’ luidde de repliek vanachter een glas rosé en een kruiswoordraadsel. ‘Stel je voor dat we zouden belanden in zo’n kinderhotel…brrrr … dat nooit he?’ Drie keer raden waar we nu naar toe trekken… Inderdaad, een kindvriendelijke bestemming. Een vakantiepark met accomodatie op maat van de kids. Hét paradijs voor elke jong ouder. ik zeg dat geheel gespeend van elk cynisme. En ik kan het weten, want het is nu al de tweede maal dat we daar naartoe trekken. De vakantiehuisjes zijn netjes en verrassend gezellig ingericht. Oké, Zeeland is dan misschien geen Zuiderse bestemming, maar het is wel lekker dichtbij (langer dan drie uur rijden met een weerspannige dochter die net heeft leren stappen en dat zoveel mogelijk in praktijk wil brengen, is geen pretje). Bovendien kunnen we er gezellig tafelen, mét onze twee kinderen, zonder verwijtende blikken als één van hen een vork durft laten vallen. En ik moet het hen nagegeven, het restaurant is knus en het eten meer dan behoorlijk. En tatatataaa… er is dan misschien niet echt een trendy museum - toch een slecht idee met een peuter en kleuter - er is wel een binnenspeeltuin. De perfecte oplossing voor een regenachtige en koude wintermiddag. Ik kijk er al naar uit. Oh en had ik al vermeld dat er ’s ochtends een GIGANTISCH ontbijtbuffet op ons staat te wachten? Mmmmmm…. Zeg nooit nooit dus. Ik vind trouwens dat we een fantastisch compromis hebben gevonden. En dat is tenslotte toch waar het ouderschap veelal op neerkomt, niet? Wij zijn al met z’n vieren aan het aftellen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten