maandag*Sarah

Altijd fijn, zo’n lang weekend. Een communiefeest hier, een dineetje daar, een cafeeke hier, een wandelinkske daar en een schilderwerkske ginder. “Schilderen?”, hoor ik u denken. “Is dat weer zo’n Fé. die van alle creatieve markten thuis is?” Welnee, beste lezer. Jammer genoeg behoor ik niet tot die Fé.etjes die joggend een zelfgebakken pièce montée naar de haakcursus brengen, om daar keuvelend in het Portugees de nieuwste vernissage te bespreken. Ik doe dat namelijk al zwemmend onder water, twee uur aan een stuk en in het Russisch. Dat geheel terzijde, heb ik gisteren mijn bescheiden bijdrage geleverd aan de verbouwingen van Marieken, onze eigenste Bob De Bouwer. Onverschrokken en onvervaard gaat zij heel haar huis en liefst alles tegelijk te lijf met al wat ze tegenkomt. En daar worden ook haar vrienden, familieleden en collega’s toe gerekend. Een week lang lokt Marieken elke dag enthousiaste helpers met heerlijke dranken en spijzen (met dank aan de mama) en een heus tegeltjes afkaptoernooi. De helpers die het grootste aantal tegeltjes weet af te kappen, wint een mosseldiner (ook met dank aan de mama?). Helaas, driewerf helaas… ik werd aan het werk gezet bij de schuur- plamuur- en schildersploeg, zodat ik niet in aanmerking kwam voor de felbegeerde hoofdprijs. Maar gezellig was het wel! En misschien is er toch nog hoop voor mij, want ik hoorde dat er alternatieve mogelijkheden zijn om punten te sprokkelen. Zoveel mogelijk worsten eten die van de barbecue zijn gegleden, bijvoorbeeld. Want ook dat is verbouwen.