Vijftien jaar heb ik er op moeten wachten. Talloze malen dacht ik dat het mijn beurt ging zijn. Evenveel keer zag ik het aan mijn neus voorbijgaan. Tot het eindelijk zaterdag dan toch zo ver was. Ik mocht blazen! In het zakje. 8 heerlijke seconden lang. Safe, of course. En nu kan het wel weer vijftien jaar wachten. Maar toch nog dit. U bent iets vergeten, mevrouw de agent. Zou u alsnog een sleutelhanger kunnen opsturen alstublieft? Doe maar naar Fé. Bedankt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten