Namiddag een interessante vergadering gehad in het kader van diversiteit . Over het focussen op competenties en talenten van mensen. En over talenten die niet altijd zichtbaar zijn. Want geef toe… we durven in eerste instantie soms snel geneigd zijn om wel te kijken naar datgene wat er niet toe doet, en bijna automatisch vergeten vérder te kijken naar datgene wat er wèl toe doet. Talent! Want iedereen heeft talent. Jong of oud. Met een bleek velletje of een andere huidskleur. Met of zonder beperkingen.
Dus ik vroeg me af wat het grootste talent van “mister Elvis” is, een Chinese Sharpei (oftewel een fronshond) en met zijn 6 maanden veruit de jongste telg hier in huis. Al zou je dat niet zeggen als je zijn rimpels telt ;=)
Zijn talent? Mij doen smelten. Elke keer opnieuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten