Het is 1 mei, dag van de arbeid, en ik hoor Caroline op de radio die het heeft over de Nieuwe Vlaamse Arrogantie. Andere Caroline, Coopers van het ABVV, stelt dat ze vanaf nu duidelijk man en paard zal noemen. Deed ze dat daarvoor dan niet misschien? Even later hoor ik Bart De Wever over een Elio die eindelijk eens uit zijn kot moet komen. "Als hij echt premier wil worden moet hij zich nu smijten." Het is een mooie dag en al die futloze holle retoriek maakt me nog triester. Iedereen weet dat de boel zo vast zit als een huis. Gaan we nu echt de zomer door zonder een stap verder? Want nog een zomer lang politieke stilstand zal zeker een zevenmijlslaars betekenen in het creëren van nog meer desinteresse. En hoe minder we geloof hechten aan onze politici hoe meer we het heft in eigen handen nemen en ons zelf organiseren. We zoeken elkaar op. Online en in het echte leven. Het is een beweging die onze politici beter niet onderschatten. Maar daarvoor moeten ze eerst uit hun bunkers komen. De politiek is een gesloten clubje. Het bestaat uit koningen, prinsen, hun gevolg en een schare bevoorrechte getuigen.
Maar, een beweging is wel warm. Een gemeenschappelijk doel creëert een band. Zo ben ik er zeker van dat er dit weekend op Camping16 in het Jubelpark heel wat nieuwe vriendschappen ontstaan zijn.
Ik geniet ondertussen van mijn eigen beweging. Ik woon volgens mij in de warmste straat in de warmste gemeente van het land (Weert!). Onverwacht bij elkaar eten gebeurt om de haverklap. Nummer 3 gaat vlees halen, nummer 9 wat sla, bij nummer 11 worden er frieten gebakken en nummer 15 (wij) zorgt voor de wijn :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten