Ontkurk die flessen, laat je vreugdetranen de vrije loop en trek je zondagse schoenen aan; het gaat goed met de economie! Jawel, het onding - gekend voor zijn crisissen, oorlogen, olielekken, werkloosheid en Congolese verkrachtingen voor uw nieuwste gsm- is weer in zijn nopjes. En waarom zouden wij dat dan niet zijn? We hebben dan ook gewoon geen keuze. De economie houdt immers erg van extase. Zo erg, dat ze bij het minste gebrom van een non-believer in een ontroostbaar huilen uitbarst. De economie is daarmee in feite één grote aan Prozac verslaafde dramaqueen. En, lieve mensen, doe mij en mijn hele generatie een plezier en GELOOF! Ik weet dat zoiets misschien niet strookt met de principes van het ratio en het goed fatsoen, maar we willen het wantrouwen niet wekken van de mannen met de hoge hoeden. Want dan valt de hemel op onze kop. En jongens en meisjes, als kersvers werkende mens, met een hoop werkloze vrienden en waarschijnlijke pensioenleeftijd om U tegen te zeggen, ga ik alvast het goede voorbeeld geven. Lees bijvoorbeeld even dit en vertel het braaf aan uw vrienden op café. Luid genoeg opdat iedereen het gehoord zal hebben. Doe het met de glimlach en geef er een rondje op.
Persoonlijk werd ik deze morgen nog gelukkiger van iets heel anders. Dettie's man en dochters doen met deeg en ovens wat de Antonio deed met film. Wanneer het drietal deze morgen bij het parkeren van de fietsen een mand boven haalde, wist elke Fé hoe laat het was. Dat gaat er dan ongeveer zo aan toe, maar erger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten