Op een blog delen mensen hun dagelijkse bedenkingen over de wereld, hun leven etc. Enfin, de termijn is niet echt vastgelegd; sommige mensen lijken rechtstreeks op het net te denken terwijl anderen met drie publieke digitale letters per jaar voldoening vinden. Het Comeva-onderzoek bracht dat in ieder geval aan het licht. Bij Fé. hebben we echter de afspraak dat alle collega's om beurt een hele week het woord krijgen. Het is de bedoeling om dan dagelijks je gedachten, ervaringen en bedenkingen te delen met ... mensen zoals jij.
En daar loopt het bij mij even mis. Niet met u als lezer uiteraard. U bent geweldig. We zouden nog eens koffie moeten drinken samen. Neen, het loopt mis met het woord "dagelijks". U bent een oplettend mens en heeft vast gemerkt dat deze blog op vrijdag -jawel, de laatste dag van de week- tevens mijn eerste blog van de week is.
Daarmee druis ik rechtstreeks in tegen de logica van de dagelijkse blog. Mijn social-mediaguru en buurvrouw Marieken (waarover later meer) wees me op de effecten van deze aanranding van De Logica. Het lastige aan mijn overigens zeer geliefde buurvrouw is dat ze (quasi) altijd gelijk heeft. Dus uit schrik om verantwoordelijk te zijn voor de ondergang van de wereld ga ik de ziel uit mijn lijf schrijven vandaag. Inhaalblogs zullen ze heten. En ze zullen met vier zijn (of vijf als je deze mee telt). Kort maar krachtig.
Want er is veel te vertellen. Enigzins paradoxaal dat uitgerekend op een week bol van intense gebeurtenissen, ik deze zaken voor mezelf heb gehouden. Speciaal voor u zet ik ze vandaag op een rijtje. "Week-van-Fé.; de weekendeditie" zeg maar. Want ook dat is een trend. Mensen hebben geen tijd om kranten te lezen gedurende de week, dus willen ze gewoon een weekendabonnement. Hard werkende mensen zoals u. Soit, ik dwaal af. Tot zo, voor een korte vierdelige bloemlezing uit de Week van Ward.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten