Caro * Maandag * Witter dan wit

WIT

WIT

Zuiver
Puur
Rein
Maagdelijk
Mooi
Effen
Leeg
Cool
Proper

Spooky...

Én de kleur van alle muren en plafonds, van zolder tot kelder, in ons nieuwe huis, na het afgelopen weekend.

Dank aan alle helpers!

XXX

anneleen * woensdag * Pinterest

Om op mijn verhaal van gisteren en eergisteren verder te gaan: 

Sociale media. Het is me wat.

Op den duur zie je door het bos de bomen niet meer.

Maar ik wil weten waarover ik spreek. Als ik iets doe dan wil ik dat goed doen. Het is dus een kwestie van keuzes maken want er is te veel. 

Heb ik nog iets nodig dan?

Wel, in augustus ontdekte ik Pinterest.

“Oh my god” en “Waarom heb ik dit niet bedacht?” 

Dit is wat ik al jaren doe. Verzamelingen maken, moodboards bijhouden van alles wat me inspireert, ... Maar dat wordt op den duur een rommeltje van mapjes, in mapjes, in mapjes. Laat staan dat ik kan onthouden waar ik wat geklasseerd had. Chaos dus. 

Die chaos is voorbij. Nu kan ik met één muisklik elke afbeelding opslaan die ik tegenkom, mét link naar de bron én meteen in de juiste lijst. I love it. Endelijk een tool waar ik écht iets aan heb. Alle vormgevers, illustrators, grafische pareltjes en geweldige ideeën op een rij. Een persoonlijk moodboard dat altijd binnen handbereik is. Want natuurlijk is er ook een iPhone app.

Wie weet heb jij er ook iets aan? 
Want ik wil mijn vondsten gerust delen.

Zoek je nog naar een gepast Sinterklaascadeau voor je kleine neefje? Kijk dan eens hier. olalena/toys-for-little-boys/

Of wil je inspiratie voor het dessert dit weekend? Laat je dan hier maar eens goed gaan: olalena/sweets-for-my-sweets/

Of wil jij deze kerst, net als ik, je decoratie/verpakkingen zelf maken in plaats van allerlei prullen te kopen? Ik ben er aan aan’t werken, dus hou deze link in de gaten, want in kom vast nog wat moois tegen de komende weken: olalena/diy-ideas-for-christmas/

Wat mij betreft een groot succes dus, vandaar zit olalena ook op pinterest

anneleen * woensdag * google streets

Google streets werkt vanaf vandaag ook voor België. Toch wel ongelooflijk.
Alle voordeuren van België te bezichtigen van achter je computer. Als je voordeur zichtbaar is van op de straat tenminste. Want die privacy kwestie laait weer hoog op. Ik begrijp het niet goed. Ja, moesten ze nu 24 uur op 24 filmen wie er binnen en buiten loopt, dan zou ik daar niet blij mee zijn, maar een foto van mijn straat waar je onze gevel kan zien... Visueel ingesteld als ik ben, zie ik vooral de voordelen.
Ik heb bijvoorbeeld geen tom tom. Ik print mijn route via google maps en bestudeer dan hoe ik rijden moet. Dat werkt. Alleen vloek je dan soms op kleine of ontbrekende huisnummers. Nu kan ik gewoon zien waar ik verwacht word.

Voor wie eens wil piepen naar onze voorgevel: Je vindt hem hier. (geen rechtstreekse link. omwille van de privacy, waarschijnlijk. Dan maar een screenshot)

Diestsevest 101 en 105 zijn rechtstreeks in beeld. Voor die van ons (de 103) moet ik me even omdraaien. Ziezo: Die gevel met dat paaltje er voor. En die voorbijganger... Het had leuker geweest als wij net buiten kwamen. 

Stel je voor . Alle voorgevels met daarvoor alle bewoners, vriendelijk zwaaiend. Dat zou pas een mooi visitekaartje zijn voor dit kleine Belgenland...

anneleen * dinsdagavond * tweet tweet

Ik zit op twitter. Misschien wist je dat nog niet. Ik zit er nog geen drie weken, dus ik ben nog groen achter mijn oren.

Twitter dus. Tja. Op het eerste zicht niet meteen iets voor mij. Vandaar dat ik het maar bleef uitstellen. Ik ben niet zo’n prater.

Maar ik kon er niet meer omheen. Er werd hier wat afgetweet de laatste weken. De ene persconferentie na de andere werd professioneel de wereld in getwitterd door mijn jongere collega’s Ward en Marieken. En ook Katja geeft regelmatig een gil online. Met al dat gedoe rond strategisch twitteren ben ik toch een beetje nieuwsgierig geworden.

Ik moet geen verhalen schrijven, alleen beknopte zinnetjes en dat is eigenlijk wel mijn ding. Aangezien ik in mijn functie toch echt wel moet weten waarover ik praat, ben ik er in gevlogen.

Ik weet alleen nog niet zo goed voor wie ik dit nu eigenlijk doe. Wie wil er weten wat ik de moeite vind? Wat ga ik posten? Voorlopig schrijf ik gewoon wat in me opkomt of wat ik online tegenkom en de moeite vind om te delen met de onbekende wereld. Ik heb op dit moment 17 volgers. Niet meteen een succes dus…

Maar gisteren maakte Céline me attent op het feit dat mijn #cwf11 tweet op de homepage van het World Creativity Forum staat bij de “favorite twitter quotes”. Hij staat er vandaag nog steeds!

http://www.flandersdc.be/en/events/cwf11 Ok. Dat vind ik wel leuk! Misschien moet ik toch nog even volhouden en leren. Langzaam groeien… Maar als ik op het einde van dit jaar geen 40 volgers heb (ik ben realistisch) dan stop ik er mee. That’s the deal!

Voor wie geïnteresseerd is, Olalena, dat ben ik!

Anneleen * maandagmiddag * cadeautjes

Bij een verjaardag horen cadeautjes. En cava. Het kan niet op vandaag!

Anneleen * Maandagochtend * ontbijtbuffet

Els & Kat zijn jarig!

Onder het motto: een goed begin is het halve werk, startten wij vandaag met een heerlijk koffiekoeken en taart ontbijt. 

Santé! 

Ward * Vrijdag 2

Wellicht herinnert iedereen zich Marieken's hartverwarmde blog van vorige week. Ik alleszins wel. Daarvan zou ik kunnen zeggen dat ik ontroerd was, maar dat zou me bij diezelfde dame in het schuifje van de pannenkoeken doen belanden. Pannenkoeken, een term voor mannen zonder ruggengraat, mietjes, haarloze tanden, slapjanussen en pantoffelhelden. Geen échte mannen, quoi? Voor de discussie wat échte mannen dan wel zijn, ga ik even passen. Glad ijs enzo ...

Los daarvan; ze had misschien dan toch een klein beetje groot gelijk. We zijn tegenpolen. En dat werkt. Als een soort symbiose, want zo noemen de bio-nerds dat. Om het met de woorden van Keith Sawyer te zeggen; "It's a Jazz ensemble". Met een vleugje Statler and Waldorf in ons geval.

Trouwens, ontzettend boeiende uiteenzetting van de man eergisteren op Flanders DC. http://www.flandersdc.be/en/events/cwf11 (filmpje 2). We blijken de natuurlijke neiging te hebben om samen tot iets groters te komen zonder dat daarbij een hiërarchische hand tussen moet komen. Jazz improvisatie, met andere woorden.

Over muziek gesproken. Gezien het account-kot vandaag zo goed als leeg was, is Maxine ook even onze (Marieken en ik) buurvrouw. Dat maakt haar dan ... een andere toffe Muppet. Maxine heeft trouwens ooit en bevel gekregen om België te verlaten. Da's Rock and roll.

Ward * Vrijdag 1

Op een blog delen mensen hun dagelijkse bedenkingen over de wereld, hun leven etc. Enfin, de termijn is niet echt vastgelegd; sommige mensen lijken rechtstreeks op het net te denken terwijl anderen met drie publieke digitale letters per jaar voldoening vinden. Het Comeva-onderzoek bracht dat in ieder geval aan het licht. Bij Fé. hebben we echter de afspraak dat alle collega's om beurt een hele week het woord krijgen. Het is de bedoeling om dan dagelijks je gedachten, ervaringen en bedenkingen te delen met ... mensen zoals jij.

En daar loopt het bij mij even mis. Niet met u als lezer uiteraard. U bent geweldig. We zouden nog eens koffie moeten drinken samen. Neen, het loopt mis met het woord "dagelijks". U bent een oplettend mens en heeft vast gemerkt dat deze blog op vrijdag -jawel, de laatste dag van de week- tevens mijn eerste blog van de week is.

Daarmee druis ik rechtstreeks in tegen de logica van de dagelijkse blog. Mijn social-mediaguru en buurvrouw Marieken (waarover later meer) wees me op de effecten van deze aanranding van De Logica. Het lastige aan mijn overigens zeer geliefde buurvrouw is dat ze (quasi) altijd gelijk heeft. Dus uit schrik om verantwoordelijk te zijn voor de ondergang van de wereld ga ik de ziel uit mijn lijf schrijven vandaag. Inhaalblogs zullen ze heten. En ze zullen met vier zijn (of vijf als je deze mee telt). Kort maar krachtig.

Want er is veel te vertellen. Enigzins paradoxaal dat uitgerekend op een week bol van intense gebeurtenissen, ik deze zaken voor mezelf heb gehouden. Speciaal voor u zet ik ze vandaag op een rijtje. "Week-van-Fé.; de weekendeditie" zeg maar. Want ook dat is een trend. Mensen hebben geen tijd om kranten te lezen gedurende de week, dus willen ze gewoon een weekendabonnement. Hard werkende mensen zoals u. Soit, ik dwaal af. Tot zo, voor een korte vierdelige bloemlezing uit de Week van Ward.

Ward * Vrijdag 4

James Bond kwijlt zichzelf vast een vijver bij het zien van Pattie Maes. Ik heb het over haar technologische snufjes uiteraard. De Belgische werkt aan MIT en ontwerpt een zogenaamde Sixth Sense. Ik ga niet uitleggen hoe het werkt. Dat doet zij veel beter in dit filmpje.

Trouwens, nog een leuke uitsmijter die ze liet zien; de mens als opslagmedium. Oftewel; informatie opslaan in je vingers. Dat en nog veel meer geeky stuff is te zien op haar website.

Ward * Vrijdag 3

Sarah Illenberger is geen gewonde dame. Haar ogen zien alledaagse zaken in een buitengewone context. Haar lezing op Papier Hier bracht de kleine jongen die met zijn eten speelt weer naar boven. Nog meer op de lachspieren werkte Marion Bataille. De zichtbaar zenuwachtige Française zette in een gebroken Engels een (onbedoelde) performance neer. Maar uiteraard is ze gewoon ook een zeer getalenteerde kunstenares.

Marion Bataille

Marieken * Donderdagavond * Fapero!

Elke eerste donderdag van de maand…

…behalve wanneer die eerste donderdag in de herfstvakantie valt.

…of wanneer de derde donderdag beter uitkomt voor iedereen.

Dus elke eerste donderdag van de maand…

…die deze keer dus de tweede donderdag van de maand is…

Sluiten de Fé.etjes en gelegenheidsgasten allerhande de dag af met bier, cava en chipkes: de Fapero.

Om daarna verder af te zakken naar de Stanny.

De Fapero, in het leven geroepen door jeugdig Fé., Ward & Céline, heeft grote ambities. 

Het zou binnen afzienbare tijd hét event worden in communicatiebureauwereld. 

Met portier en polsbandjes. Parkingwachters en dranghekkens. 

U zal wel zien! Binnen afzienbare tijd.

U treft ons vandaag, geheel volgens regelmaat en planning, dus eerst op de Fé.fapero en daarna in de Stanny.

Marieken * donderdagochtend * mannen stemmen op sterke vrouwen?!

Laat ik eerst beginnen met toe te geven dat ik mezelf nooit graag een feministe heb genoemd. 
En dat het tot Caitin Moran’s How to be a woman heeft geduurd voor ik met trots en overtuiging kan zeggen: 
ik ben een feministe in hart en ziel!

En dan heb ik het niet over de vorige generatie, die met okselhaar, verbrande bh’s en houthakkershemd. 
Zonder daarbij afbreuk te doen en met zeer grote dank en respect voor hun strijd 
en de kansen die ze voor mijn generatie hebben gecreëerd! 
Maar een feministe van deze tijd. Met hakken en rokjes en make up, in alle vrouwelijkheid. 

Een ‘I enjoy life as a woman, maar als je op mijn rechten trapt, neem ik u bij u kloten’ – feministe.

Ik wil niet alles kunnen wat een man kan. 
Een man kan begot ook bijlange niet alles wat een vrouw kan. 
Wij zijn verschillend. Laten we van die verschillen genieten! – oh yes!

Maar ik wil dezelfde rechten en kansen in het leven. 
En dan heb ík het nog niet zo slecht. 
Er zijn veel vrouwen in de wereld die nog een stevige strijd voor de boeg hebben. 
En dan strijd ik met veel overtuiging mee.

U begrijpt dan ook meteen waarom ik spontaan tegen de ochtendradio begon te roepen 
bij het voorstellen van de ‘vrouweneditie’ van De Morgen vandaag.

Heren en vrouwen journalisten hadden een geweldig idee: 
we gaan op zoek naar de invloedrijkste vrouwen in België.

En toen liep het mis: we vragen aan een jury van uitsluitend mannen 
om te bepalen wie de invloedrijkste vrouwen zijn.

Huh?! Heb ik iets gemist?! Zijn we een Miss verkiezing aan het houden? 
Is het de bedoeling dat wij vrouwtjes flink ons best doen opdat een jury van mannen ons dan uitkiest?! 
Want dan dacht u toch effe verkeerd heren én dames journalisten en politici!
Deze generatie feministen draagt geen houthakkershemden meer, 
en we zullen onze Chantelle niet in brand steken. 
Maar wee u gebeente wij zullen er staan verdomme! 
Met of zonder uw goedkeuring of stem!

De magere verklaringspogingen van De Morgen - mannen hebben nu eenmaal de macht in België, 
het is toch niet objectief om vrouwen voor vrouwen te laten stemmen – 
bevestigen alleen maar dat ze ook zelf het vieze geurtje aan hun opzet hebben opgevangen. 
Wat ben ik blij vandaag geen journaliste bij De Morgen te zijn. 
Ik zou door de grond zakken van schaamte.

Maakte De Morgen misschien een vrouweneditie om de strijd aan te wakkeren?
Want dat is bij deze dan absoluut gelukt!

En omdat ik net 30 ben en nog af en toe puberaal uit de hoek mag komen: 
ik verbrand de De Morgen van vandaag! Na! 

Marieken * Dinsdag * Mijn buurman Ward

…is mijn absolute tegenpool.

Hij zoekt op en poneert dan een stelling.

Ik stel en ga ervan uit dat wat ik zeg juist is. Omdat het juist voelt.

Hij geeft context mee, legt uit, licht toe, geeft referenties aan en verduidelijkt.

Ik geef de essentie en ga ervan uit dat je daar verder je plan mee trekt.

Hij is telkens diegene die de laatste tas koffie neemt en dan nieuwe moet zetten.

Ik neem telkens nét niet het laatste uit de koffiekan.

Hij vergeet, plant dingen dubbel in en overboekt zichzelf meermaals per dag.

Ik plan mijn planning…en wijs Ward op de zijne.

Hij neemt alles vriendelijk en hulpvaardig aan.

Ik heb hem al een rotte banaan en meermaals mijn handtas in z’n handen gestopt.

Hij zoekt onmiddellijk op wat je hem vraagt.

Ik noteer je vraag op mijn to do lijstje.

Hij luistert, denkt na, en antwoordt.

Ik antwoord en denk dan na.

Mijn buurman Ward en ik. Het werkt.

Ik kan me geen fijnere buurman wensen.

Marieken * Maandag * Ons moeder heeft mij geleerd…

 …dat je ervoor moet zorgen dat je kan doen wat je graag doet

…dat je met klare taal daar geraakt waar je wil zijn

…en dat er nu eenmaal dingen zijn waarbij je niet anders kan dan vloeken en doen

…maar dat je hoe dan ook niets op een roefelke mag doen

…en dat je steeds proper moet zijn op uw eigen

…ten allen tijde stevig in de wereld staan, geen chzichzipen beentjes

…en u op tijd en stond resekes moet afkappen

Ons moeder en ik, wij verstaan elkaar.