Sinds zondag zit dochterlief op kot in Leuven. Best wel spannend zo alleen. Zeker voor haar, maar ook voor mij. Ik vind het echt wel een grote stap. Een nieuwe fase in haar en ons leven. Vanaf nu staat ze een stukje op eigen benen, is ze veel minder thuis en is er een nieuwe verblijfsregeling tussen mama en papa.
Gisteren had ik haar even aan de lijn:
IK: dag schatteke, alles ok? hoe was je eerste les?
DOCHTER: goh, ik ben al de hele dag THUIS en morgen ook want de eerste lessen zijn geschrapt.
IK: (omdat ik stemmen op de achtergrond hoor) Hoe THUIS? Ben je dan bij papa?
DOCHTER: Neen, ik bedoel gewoon thuis, alée thuis op mijn kot hé!
IK: Ah OK, dan is alles dus ok!
Dat leven op kot loopt wel los....
Ik mag hetzelfde hopen over haar studies!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten