Maar kabouters dus. In vele soorten en maten. Zelf ben ik minder favoriet van de Plops en Wesleys van deze wereld, maar ieder zijn goesting vind ik! Ik ben meer voor de Paulussen, Davids of de Efteling-exemplaren en ook tuinkabouters à la Amélie Poulain vind ik wel gezellig. Het ouderwetse vriendelijke oudere mannetje, al dan niet met een pijpje dat met zijn beetje dikkige gezellige vrouwtje in een vliegenzwam woont. Hoewel ik toch ook fan was van Jefke de Lathouwer, met kraaltjes in zijn ... ehm ... haar. Of Woutertje ... een volgens mij iets jonger exemplaar in een holletje onder de kast.Ik las ooit een verhaal over geluiden-kabouters ... Die woonden zo'n beetje overal in huis en maakten geluidjes. Zo zat er eentje in het afvoerputje van de gootsteen die de slurpende geluidjes maakte van weglopend water. Of eentje achter de deur die piepte op de gepaste momenten en eentje onder het nietmachien en een ander bij de waterkoker. Vond ik wel een leuk idee. En dat verklaart ook de deugnieterij die ze uithalen in de "dooie" momenten. Want die waterkoker, staat een groot deel van de dag werkloos te wezen natuurlijk. En ondertussen verstoppen ze sokken, eten ze het lekkerste snoepje uit de doos of gebruiken ze het laatste stukje wc-papier. Hier op het werk zit een heel leger die niet weten wat doen denk ik en dan maar printjes verduisteren of de koffie opdrinken of de tafel vuilmaken. Ze zouden zich beter wat nuttig maken. Ik lees op Wikipedia dat ze bereid zijn klusjes te doen, tegen een kleine vergoeding. Ik lees verder "Kabouters zijn vegetariërs die van noten, zaden, vruchten en wortels leven. Hun lievelingskostje zou bosbessen zijn. Bovendien roken ze 's avonds geregeld een pijp en drinken sterke drank uit kleine houten bekertjes." Misschien moeten we vanavond eens een testje doen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten