Er was eens een huis op het Kiel. Dat huis werd een werf…en nog ‘werver’
en helemaal ‘wervenderst’ tot het een gigantisch ‘werver-dan-werfster’ werfhoopje werd. Tot gisteren.
Gisteren is de kelder ontstoft en be-rekt. Gisteren hebben de bestofte dozen hun weg weer naar boven gevonden,
tot in de nieuwe kasten. Gisteren zijn de hamers en schroeverdraaiers, de verfpotten,
de gyprocjes, de zaagmachines, schroeven en bouten naar de kelder verbannen
en hebben die mekaar netjes teruggevonden in bakjes en rekken, elk bij z’n soort, in z’n juiste bakje.
Gisteren zijn de schoftafels opgeplooid en de lege bakken bier opgeborgen.
De werfmicrogolf, frigo en waterkoker staan klaar voor de Kringwinkel.
En plots, vanonder het stof, de brokstukken en werktuigen verscheen er een huis!
Een rommelig huis, maar toch, een HUIS. Geen werf meer, maar een huis.
Ik woon nu officieel niet meer op een werf. Maar gewoon in een rommelig huis.
En je kan je niet voorstellen hoe GELUKKIG ik daarmee ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten