Dettie * woensdag * kletsen

Fé.-kletsen =

Groepsprofielen, samenwerking, communicatie, functielenzen, enfj, primaire fucntie, onderliggende functie, structuur, profilering, s en n en e en i en f en t en j en p, Fé. heeft van alles wat of veel,  reflectie, irritatie, bijdrage, hamburgers & wraps, groepswerk, werkgroepen, doelen, prioriteiten, concretiseren, timing en meten, de ennen en essen en jeetjes en teetjes in actie voor de toekomst. En dan genieten alle letters van cava in het roze huis. Een intense dag: focus en voldoening.

En ’s avonds uit eten bij Marcel, sinds 3 maanden op het Van Schoonbekeplein 13 in 2000 Antwerpen: heel lekker, verrassend, gezellig, prima bediening. Zij zien ons zeker terug!

Dettie * maandag * lente

Er is lente

Er is zon

Er zijn zomeruren

Ik houd

van de rust in de ochtend

en het licht in de avond

dinsdag * Lena gaat er even tussenuit

Zo,
Ik zit in de trein huiswaarts.
De laatste dag voor mijn bevallingsverlof zit er op.
Ik besef het niet. Het dringt helemaal niet door.
Vanmiddag gezellig gegeten in café Stanny met de hele bende (verdeeld over twee tafels weliswaar wegens een te grote groep)
maar het was net de talrijke opkomst die het bijzonder maakte.
Twee mooie boeken gekregen.
En een lief kaartje.
Attent. Zo zijn ze, de feetjes.

Opgeruimd vandaag en nog gewerkt tot ik moest “rennen” voor m’n trein
dus het afscheid kussen ging razendsnel.
Voelt vreemd.

Vanaf morgen ben ik thuis.
Een H-A-L-F jaar. (ik moet het even hardop zeggen want ik kan het niet geloven)
Dat is geleden van toen ik naar de kleuterklas ging denk ik.
Bizar. Heerlijk. Speciaal. Onwaarschijnlijk.

Ik heb nochtans tot deze middag getwijfeld of ik morgen toch niet nog komen zou. Morgen staat er namelijk een zeer bijzondere Fé. Klets op het programma.
Over ENFP-tjes, ESTP-jes, INFP-tjes, ... en hoe die zich verhouden binnen Fé. Hoe ze elkaar verrijken, van elkaar kunnen leren en waarom ze elkaar soms niet verstaan.
Veel verschillende types die Fé. maken tot het bedrijf dat het is. Met sterktes en valkuilen.
Boeiend dus.
Ik heb van Dettie al een kort voorsmaakje gekregen van wat dat concreet zegt over de werking van Fé.
Zelf ben ik een INFJ* en zit ik helemaal op mijn plaats.
* INFJ  = De Beschermer Rustig, krachtig, origineel en gevoelig. Geneigd om vol te houden totdat iets klaar is. Uitzonderlijk intuïtief in de omgang met mensen en bezorgd om hun gevoelens. Goed ontwikkelde normen en waarden waaraan zij zich strikt houden. (lees: uiterst principieel ;) Zij worden gerespecteerd om hun doorzettingsvermogen 'het juiste' te doen. Gewoonlijk zijn ze individualistisch, eerder dan leidend of volgend.

Afstand nemen is dus niet mijn sterkste kant. Leren loslaten een uitdaging. Vandaar dat ik besloten heb dat maar eens te doen door me te houden aan mijn vooropgestelde einddatum. Morgen heb ik sinds lang een dag voor mij alleen. (helemaal alleen) Als ik vroeger beval dan gepland, zou het wel eens héél lang kunnen duren voor die gelegenheid zich weer voordoet. Ik ga dus een keer lekker aan mezelf denken en in alle rust tot me laten doordringen dat ik binnenkort weer mama word én een zee van tijd voor me heb om daar ten volle van te genieten.

*zucht
Het begint door te dringen.

Als ik thuis binnen stap overvalt het me.
“Mama traantjes” zegt Bink. “Mama drietig.”

Nee, mama niet verdrietig.
Mama dankbaar en heel gelukkig.
Laat dat broertje nu maar komen.
♥
Ik ga jullie uiteraard missen meisjes (en jou ook Ward :)
Maar ik zie en hoor jullie ongetwijfeld snel weer!

x
Anneleen

dinsdag * Lena gaat er even tussenuit

Zo,
Ik zit in de trein huiswaarts.
De laatste dag voor mijn bevallingsverlof zit er op.
Ik besef het niet. Het dringt helemaal niet door.
Vanmiddag gezellig gegeten in café Stanny met de hele bende (verdeeld over twee tafels weliswaar wegens een te grote groep)
maar het was net de talrijke opkomst die het bijzonder maakte.
Twee mooie boeken gekregen.
En een lief kaartje.
Attent. Zo zijn ze, de feetjes.

Opgeruimd vandaag en nog gewerkt tot ik moest “rennen” voor m’n trein
dus het afscheid kussen ging razendsnel.
Voelt vreemd.

Vanaf morgen ben ik thuis.
Een H-A-L-F jaar. (ik moet het even hardop zeggen want ik kan het niet geloven)
Dat is geleden van toen ik naar de kleuterklas ging denk ik.
Bizar. Heerlijk. Speciaal. Onwaarschijnlijk.

Ik heb nochtans tot deze middag getwijfeld of ik morgen toch niet nog komen zou. Morgen staat er namelijk een zeer bijzondere Fé. Klets op het programma.
Over ENFP-tjes, ESTP-jes, INFP-tjes, ... en hoe die zich verhouden binnen Fé. Hoe ze elkaar verrijken, van elkaar kunnen leren en waarom ze elkaar soms niet verstaan.
Veel verschillende types die Fé. maken tot het bedrijf dat het is. Met sterktes en valkuilen.
Boeiend dus.
Ik heb van Dettie al een kort voorsmaakje gekregen van wat dat concreet zegt over de werking van Fé.
Zelf ben ik een INFJ* en zit ik helemaal op mijn plaats.
* INFJ  = De Beschermer Rustig, krachtig, origineel en gevoelig. Geneigd om vol te houden totdat iets klaar is. Uitzonderlijk intuïtief in de omgang met mensen en bezorgd om hun gevoelens. Goed ontwikkelde normen en waarden waaraan zij zich strikt houden. (lees: uiterst principieel ;) Zij worden gerespecteerd om hun doorzettingsvermogen 'het juiste' te doen. Gewoonlijk zijn ze individualistisch, eerder dan leidend of volgend.

Afstand nemen is dus niet mijn sterkste kant. Leren loslaten een uitdaging. Vandaar dat ik besloten heb dat maar eens te doen door me te houden aan mijn vooropgestelde einddatum. Morgen heb ik sinds lang een dag voor mij alleen. (helemaal alleen) Als ik vroeger beval dan gepland, zou het wel eens héél lang kunnen duren voor die gelegenheid zich weer voordoet. Ik ga dus een keer lekker aan mezelf denken en in alle rust tot me laten doordringen dat ik binnenkort weer mama word én een zee van tijd voor me heb om daar ten volle van te genieten.

*zucht
Het begint door te dringen.

Als ik thuis binnen stap overvalt het me.
“Mama traantjes” zegt Bink. “Mama drietig.”

Nee, mama niet verdrietig.
Mama dankbaar en heel gelukkig.
Laat dat broertje nu maar komen.
♥
Ik ga jullie uiteraard missen meisjes (en jou ook Ward :)
Maar ik zie en hoor jullie ongetwijfeld snel weer!

x

Liesbeth * donderdag

Zou Knut bezweken zijn aan stress omdat ie met drie vrouwtjes samenwoonde? Ai ai, onze Ward krijgt het alvast geweldig Spaans benauwd….alsof zijn einde nadert… Hij wordt hier omsingeld door heel wat méér vrouwen…van ’s ochtends tot ’s avonds, van links naar rechts,… Ook in één ruimte.

Enfin, een autopsie op de wereldberoemde Knut zal uitsluitel brengen. En als blijkt dat….tja…euh…..dan zullen wij dat wereldkundig verzwijgen ter ere van Wards gemoedsrust zeker?

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=GHO37Q89R 

Liesbeth * woensdag

“Bij het kanaal naar links.” Gezien en goedgekeurd, méér nog… de conclusie: een absolute aanrader! Met zéér sterke acteerprestaties. Een geweldige combinatie van een paar Olympique Dramatique-ers en gelijkgestemde Nederlandse collega’s. Genieten. En angstaanjagend grappig. Telkens weer balancerend tussen hilarische momenten en rauwe oneliners. Melancholische duisternis en complete surrealiteit. Check it out! Met een immer zalige Stijn Van Opstal!

sarah*donderdag

Mijn lieve jarige collega’s Isabelle en Marieken trakteerden ons op een heerlijke zelfgemaakte lunch. Pastasalade met tonijn en zongedroogde tomaatjes, huisgemaakte garnaalsalade, fetasalade, uitgelezen kazen, exotische broodjes,… you name it . En omdat een mens op één been niet kan staan, waren er ook nog eens zelfgemaakte cupcakes achteraf. In ruil zorgde het Fé.estcomité voor geschenkjes. Het Fé.estcomité, dat zijn twee Fé.etjes die een jaar lang alle feestelijkheden op zich nemen. En dit jaar doe ik dat geheel vrijwillig samen met Caro. Leuk hoor, cadeautjes uitkiezen, maar ’t is elke keer weer een beetje met de billen bloot gaan. Je kiest toch iets uit waarvan je vindt dat het bij de jarige in kwestie past. Als je dan echt met een totaal fout cadeau afkomt, kan die ander wel eens aan het twijfelen slaan of ze wel de juiste signalen uitzendt. Wat ik dan ook ernstig deed toen ik achtereenvolgens een toastwarmhouder (!), een oprolhaspel voor een tuinslang(!!) en een stripverhaal getiteld ‘de maagd en de neger’ (!!!) kreeg (neen, niet van mijn man, noch van mijn collega’s)… En ik die dacht dat ik een jonge, vlotte, en vrouwelijke dertiger was.

Sarah*dinsdag

Vrouwendag vandaag. En dan nog wel de honderdste op rij. Dat mogen we niet zomaar laten voorbijgaan! Dus, aan al die fantastische madammen om mij heen en aan al die dappere dames die hun nek durfden en durven uitsteken: een welgemeende merci!

Zelf zijn we specialistes ter zake. Onlangs nog mochten we onze kennis in praktijk brengen voor een onderzoek voor Unique. In het kader van vrouwendag wilde Unique van ons weten hoe het staat met de vrouwelijke ambitie. Zeer goed, dankuwel. Vrouwen willen heel wat en heel veel: bijna 1 op 2 wil meer verdienen, 1 op 5 wil meer verantwoordelijkheid en ruim 1 op 4 wil een interessantere jobinhoud. Weet jij al wat je wil? Zoek het uit met de ambitiemeter die we bedachten: www.unique.be

Dewi * dinsdag * 1 maart Complimentendag

Heel veel complimentjes gegeven en gekregen vandaag. En allemaal uit het hart, dat vult het hart.

Dewi * maandag * Benefiet

Enkele maanden geleden was ik enorm aangegrepen door de foto's die ik op Facebook vond van mijn oom in Indonesië. Met zijn ngo biedt hij hulp aan de slachtoffers van de vulkaanuitbarsting op 26 oktober van vorig jaar, ten oosten van Jogjakarta.

Liefst van al sprong ik diezelfde dag op het vliegtuig om hem te gaan helpen, maar ik stopte mijn vurig idealisme even later in de schuif om na te denken over hoe ik voorlopig vanuit België kon helpen. Het begon met een ludieke tombola op een privéfeestje dat ik organiseerde... Dat bracht 250 euro op. Vrienden vonden het een goed idee om gewoon door te gaan met actie: Ken stelde een benefiet voor, Sam zou als net afgestudeerde 'video artist' een promofilmpje maken. En toen ging de bal aan 't rollen. Veel goesting en chi gebundeld, een strakke deadline en de trein was vertrokken.

Zondag was het zover, een spectaculaire benefiet met een lekkere Aziatische barbecue en optredens, van traditionele Indonesische dans tot kungfu demo's... Genieten was het. Een goeie energie en geur van ribbekes hingen in de lucht. Gigantisch veel getalenteerde vrijwilligers en artiesten, ook heel wat Fé.etjes waren vertegenwoordigd, Fé. zelf was een gouden sponsor.

De benefiet heeft meer dan 1800 euro opgebracht, prachtig!!! Dat bedrag wordt morgen al overgeschreven. Mijn oom zal enorm verrast zijn, hij heeft er geen idee van dat de actie zo'n omvang had. Met 1800 euro zullen ze al heel wat kunnen doen. Er is nood aan proper water en babyvoeding, hygiëne en voorlichting daarrond.

Dankbaar voor zoveel enthousiasme, vrijgevigheid, warmhartigheid,...
Moe maar tevreden.

Dankjewel iedereen!
Foto's en verder verloop van onze actie kan je volgen op

www.jogjasupport.blogspot.com